Zondag 15 januari was Modus te gast bij het RTL4 programma ‘van passie naar droombaan’. De opnames waren al in oktober 2016 gemaakt en ik had de reportage nog niet gezien. Ik was een beetje gespannen en erg nieuwsgierig naar het resultaat. Wat zouden de programma makers ervan hebben gebrouwen? Vrij snel na de start van het programma kwam Modus in beeld. Ik zag erg mooie en professionele beelden. Het was prachtig gefilmd. Maar niet lang daarna begon mijn saboteur, mijn innerlijke criticus, streng te spreken over wat hij zag en hoorde. Jeetje, wat is 3 minuten kort! Het is weinig tijd om duidelijk te maken wat Modus is, waar Modus voor staat en wat Modus kan bieden. Natuurlijk is 3 minuten kort, zeker als je zowel running therapie als coaching aan bod wil laten komen. En het stemmetje in mij roept: Het zou beter zijn geweest als ik …… ik had de beelden vooraf moeten zien, ik had….. Heb ik het goed genoeg gedaan?
Wie is eigenlijk de saboteur?
De saboteur is jouw innerlijke stem van de twijfel die altijd kritiek geeft op wat je doet, hoe je het doet of wat je juist niet doet. Deze stem klinkt meestal heel redelijk. Hij heeft goede argumenten om jou te overtuigen. Bij ieder mens komt de saboteur voorbij; bij mij dus ook. Gelukkig ben ik ook maar een mens. Het is een soort aapje dat op je schouder tikt. Het is de stem die je wil beschermen op momenten dat je iets nieuws wil uitproberen: ‘doe het niet want….’. Hij wil je behoeden voor teleurstelling, pijn of gezichtsverlies. De saboteur heeft dus wel degelijk een nuttige functie. Maar, hij kan je ook enorm hinderen en uit je kracht halen. Hij komt voort uit angst. Je kan je afvragen: waar ben ik bang voor? Ben ik bang om de controle te verliezen? Ben ik bang om niet goed genoeg te zijn? Mijn leraar zei eens tegen me: ‘send your saboteur ‘the judge’ on retirement! It is not serving you anymore!’ Dat blijkt echter niet zo eenvoudig te zijn. De stem verdwijnt niet. Hoe harder je probeert hem te verstoppen, des te harder hij gaat schreeuwen. Het is net zoals pogingen om een skippybal onder water te houden. Je kunt keihard duwen om hem onder water te krijgen, maar zodra je loslaat komt hij weer naar boven.
Wat dan wel?
Waar het om gaat is dat je de criticus hoort, dat je erkent dat hij er is, met alle gevoelens van twijfel die daarbij horen, maar dat deze stem je niet in zijn greep krijgt. Dat hij niet gaat bepalen wat je doet. Voortbordurend op het RTL4 programma zou ik me tijdens de uitzending bewust kunnen worden van de stem die zegt dat ik professioneel moet zijn, dat ik alle antwoorden in 3 minuten kernachtig moet kunnen weergeven en dat ik geen fouten mag maken. Ik zou zeggen: hé perfectionist, ben je daar weer?! Ik zou bij de perfectionist stil staan en hem aandacht geven. Ik zou op enig moment zeggen: dankjewel dat je me zo lang hebt beschermd, dat je me zo lang keihard hebt laten werken om te komen waar ik nu ben, maar het is nu niet meer nodig.
Natuurlijk gaat dit niet zomaar. Het vergt dit geduld, vertrouwen en oefening. Wil jij ook je saboteur ontmaskeren? Neem contact op via www.modusjanssen.nl